Boek review: De Blanke Masai
De Zwitserse Corinne ontmoet tijdens haar vakantie in Kenia haar grote liefde een Masai krijger, hoe het hun vergaat lees je in de blanke Masai en twee vervolg delen. De Masai zijn een nomaden stam, hoe leven zij?
De Blanke Masai
De boeken De Blanke Masai, Terug uit Afrika en Weerzien in Kenia volgen op elkaar. De Blanke Masai is het eerste deel uit deze reeks, geschreven door Corinne Hofmann.
Een fragment uit De Blanke Masai:
“En nu ineens deze geheel nieuwe ervaring! Ik probeer nog steeds te begrijpen wat er toch met me gebeurt. Gevoelsmatig ben ik heel ver van Marco verwijderd, ik registreer zijn aanwezigheid nauwelijks meer. Die Masai heeft zich vastgezet in mijn hoofd.”
Het verhaal:
De Zwitserse Corinne Hofmann is samen met haar vriend Marco op vakantie in Kenia. Corinne voelt zich al meteen bij aankomst in Mombasa erg thuis in het land, in tegenstelling tot Marco, die het vind stinken. Op hun tocht ontmoet Corinne de Masai- krijger Lketinga, die een onuitwisbare indruk op haar achterlaat. Zelfs terug in eigen land kan ze hem niet uit haar hoofd zetten. Ze keert daarom terug naar Kenia om daar bij de Masai, samen met Lketinga een ongewisse toekomst tegemoet te gaan. Ze trouwt met haar krijger, maar het leven in de slechte omstandigheden, de honger, armoede en ziektes als malaria en hepatitis maken het niet gemakkelijk. Corinne blijft geloven in de liefde van haar Masai krijger, maar ze is eenzaam. Ze krijgen een dochtertje Napirai, maar Lketinga verwijt haar ontrouw te zijn geweest en erkent het kind niet als het zijne. Uiteindelijk moet ze de stam verlaten, ze vlucht met haar dochter terug naar Zwitserland.
Terug uit Afrika
Terug uit Afrika is het tweede deel, hierin beschrijft ze de eerste jaren terug in Europa. Het is moeilijk om het leven hier weer op te pakken. Ondanks de ontberingen en de bittere afloop van haar tijd in Kenia, blijft ze verlangen naar het Afrikaanse continent, waar ze zich in de sfeer zo goed thuis voelde.
Weerzien in Kenia
Weerzien in Kenia is het derde en laatste deel, hierin sluit zij haar bijzondere tijd in Afrika af. Achttien jaar nadat zij voor het eerst voet zette op dit continent, bezoekt ze opnieuw Kenia samen met haar dochter. Ze bezoekt ook de stam waar zij eens onderdeel van was en praat met haar voormalige schoonfamilie en echtgenoot, om alles af te sluiten en definitief afscheid te kunnen nemen. Inmiddels is er begonnen met het verfilmen van haar verhaal en ze bezoekt in dit deel dan ook de filmset van de bioscoop set in Kenia.
Mijn mening:
De boeken zijn prachtig geschreven, waarin je de sfeer van het land kunt proeven. De eerste twee delen lezen als roman vlot en spannend. Het laatste deel leest ook prettig, maar is meer als een reisverslag vorm gegeven.
De film: The White Masai
De drie boeken zijn verfilmd in Die Weisse Massai, die in 2005 in Zwitserland en Duitsland in première ging. Een jaar later was ook de Engelstalige versie: The White Masai klaar die in ons land vertoond werd. Inmiddels zijn er ook dvd’s van te koop. In de film kun je heerlijk genieten van de prachtige beelden van Kenia, maar ook het verhaal sleept je mee in al zijn emoties.
De Masai
De Masai leven in Oost Afrika, in Kenia en Tanzania, als nomadenstam. Het is niet bekend hoeveel Masai er precies zijn, maar de schatting is ongeveer 900.000. De Masai houden ondanks het oprukken van de westerse beschaving, sterk vast aan hun eeuwen oude tradities.
Masai eten vrijwel alleen vlees van hun eigen vee, geiten, schapen en koeien. Ze eten geen wild, vis of kip en ook groenten e.d. worden nauwelijks gegeten. Om in hun voedselvoorraad te voorzien, hebben de Masai dus veel grond nodig voor hun vee. Deze gewoonte staat sterk onder druk, er is steeds minder grond voor het vee, tegenwoordig eten de Masai daarom ’s ochtends een pap gemaakt van maïsmeel. De Masai drinken de melk van hun vee en soms ook bloed van de koeien, volgens een speciale traditie. Masai houden ook van zoete dingen, daarvoor verzamelen ze honing van de grondbijen.
De Masai die langs een toeristische route leven, zijn hier aan gewend geraakt en je kunt ze bezoeken, ze proberen daar iets mee te verdienen. Groepen toeristen worden vaak verwelkomt met een kleurige, rumoerige dans en een demonstratie van het springen. Traditioneel moeten Masai jongens over een aantal koeien springen om te laten zien dat ze man zijn. Volwassen mannen laten graag zien, dat zij over meer koeien kunnen springen. Je mag ook kijken in de huizen en het plaatselijke schooltje en er zijn verkopers die Masai sieraden aanbieden.
Afbeeldingen zijn rechtenvrij via Wikimedia commomns , public domain pictures en screenshots van het boek
Teksten door Mereltje Wereldspotter © 2019
#DeblankeMasai #Masai #Kenia #review
(Dit blog plaatste ik eerder tijdelijk op Tallsay met behoud van auteursrecht okt 2016)